Τάσος Λειβαδίτης — Ταξιδιώτες – «Ω, εσείς που ναυαγήσατε σε θάλασσες που δεν ταξιδέψατε ποτέ!»

‘The Silent Traveller: A Chinese Artist in Lakeland’ – 1937

Τ’ απογέματα έβρεχε, η βροχή μπέρδευε τη στάχτη τ’ ουρανού με
   τα κίτρινα φύλλα
το ποτέ με το πουθενά, εγώ τριγύριζα στις κάμαρες σαν ένας
   ταξιδιώτης που έχασε το δρόμο του
«ε, ποιος είσαι;» ρωτούσα καμιά φορά «αυτός που δεν πρέπει να
   θυμάσαι» άκουγα να λέει κάποιος ψιθυριστά, τρόμαζα
έψαχνα παντού – αλλά τί να βρω σ’ έναν κόσμο που είναι όλα απ’
   τα πριν χαμένα
………………….

Ω, εσείς που ναυαγήσατε σε θάλασσες που δεν ταξιδέψατε ποτέ!


ολόκληρο το ποίημα στα Τετράδια της Αμπάς

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

from Blogger http://bit.ly/2SAmoEc
via IFTTT

Θεσσαλονίκη: Με Γνωστική Ανεπάρκεια ένας στους τρεις μαθητές λόγω θορύβου

Εκτεθειμένοι στους θορύβους που προκαλούνται από το έντονο κυκλοφοριακό της πόλης είναι οι μαθητές σε αρκετά σχολεία της Θεσσαλονίκης, με αποτέλεσμα το 1/3 εξ αυτών να παρουσιάζει γνωστική ανεπάρκεια, σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποιήθηκε το δίμηνο Δεκέμβριος 2018 – Ιανουάριος 2019 σε πέντε σχολικά συγκροτήματα του κεντρικού δήμου, σε συνεργασία με την εταιρεία ENVA Σύμβουλοι Περιβάλλοντος Α.Ε.

Πιο αναλυτικά, πραγματοποιήθηκαν 24ωρες μετρήσεις οδικού κυκλοφοριακού θορύβου σε σχολικά συγκροτήματα όλων των βαθμίδων με μαθητικό πληθυσμό περίπου 1.200 παιδιών. Συγκεκριμένα, η μελέτη έγινε στα σχολεία: 

34ο Δημοτικό, 63ο Νηπιαγωγείο – Αρριανού 3 και Ιασωνίδου, 

4ο Ειδικό Δημοτικό, 30ο Γυμνάσιο – Μαζαράκη 1, 45ο Δημοτικό, 

61ο Νηπιαγωγείο – Ολυμπιάδος 94, 

24ο ΓΕΛ – Κωνσταντίνου Καραμανλή 52, 

και 87ο Δημοτικό -25ης Μαρτίου 1 και Μ. Κάλλας.

Η έκθεση των σχολείων στο θόρυβο παρουσιάζεται ιδιαίτερα υψηλή, καθώς γειτνιάζουν με επιβαρυμένους κυκλοφοριακά οδικούς άξονες. 

Τα αποτελέσματα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η έκθεση μαθητών σε επίπεδα θορύβου πάνω από το επιτρεπόμενο όριο κυμαίνεται σε ποσοστό περίπου 70%, με το 1/3 του συνόλου των μαθητών να παρουσιάζουν γνωστική ανεπάρκεια λόγω του κυκλοφοριακού θορύβου και αντίστοιχη αυξητική τάση σε ποσοστό 11%.
μελέτη του κυκλοφοριακού θορύβου και των επιπτώσεών του στα σχολεία, με ταυτόχρονη πρόταση μέτρων αντιμετώπισης, σχεδιάζεται να συνεχιστεί και σε άλλα σχολικά συγκροτήματα, ώστε ο δήμος Θεσσαλονίκης να αποκτήσει μια πλήρη εικόνα και να μπορεί να προγραμματίσει τις επεμβάσεις του, όπως για παράδειγμα την εφαρμογή ηχοπετασμάτων.

ΑΠΕ-ΜΠΕ
madata
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

from Blogger http://bit.ly/2BzddJK
via IFTTT

Οι ευχάριστες ρουτίνες βοηθούν την ανάπτυξη του παιδιού

Αξιοποιήστε τους μήνες του χειμώνα για να κτίσετε μία νέα όμορφη οικογενειακή ρουτίνα που θα σας φέρει ακόμα πιο κοντά

Οι χειμερινοί μήνες είναι ιδανικοί για να εστιάσουμε την προσοχή μας μέσα στο σπίτι και στη διαμόρφωση μιας όμορφης ρουτίνας για όλη την οικογένεια. Οι οικογενειακές τελετουργίες επηρεάζουν τους ρυθμούς και την εύρυθμη λειτουργία της οικογενειακής ζωής ενώ παράλληλα επηρεάζουν και την ανάπτυξη του παιδιού. Επομένως βρείτε μία δραστηριότητα που απολαμβάνει όλη η οικογένεια και επαναλάβετέ την καθιστώντας την μια συνήθεια για όλους. Αυτές οι δραστηριότητες δεν είναι απαραίτητο να είναι ακριβές, χρονοβόρες ή περίπλοκες.

Στόχος είναι η δημιουργία αναμνήσεων και ομαδικού πνεύματος το οποίο συμβάλλει στην ισορροπία όλων των μελών της οικογένειας. Οι αναμνήσεις μπορούν να μείνουν στο μυαλό όλων των μελών της οικογένειας αποτελώντας ένα κομμάτι του «οικογενειακού DNA».

Πέρα από τις προκλήσεις του μεγαλώματος ενός παιδιού είναι σημαντικό οι γονείς να καταλάβουν τα πλεονεκτήματα που έχει η καλλιέργεια ορισμένων συνηθειών στην οικογενειακή ζωή όπου όλοι μετέχουν. Οι γονείς είναι αυτοί που οργανώνουν και καθοδηγούν την δράση σ’ αυτές τις οικογενειακές στιγμές. Επομένως είναι σημαντικό να είναι ουσιαστικά παρόντες.  Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνηθεί πως όλες οι ηλεκτρονικές συσκευές πρέπει να είναι κλειστές στη διάρκεια αυτών των συγκεντρώσεων.

Ξεκινήστε με ένα γεύμα
Το φαγητό είναι από μόνο του μία σημαντική οικογενειακή στιγμή οπότε καλό θα ήταν να γίνει μέρος της όλης ιεροτελεστίας. Θα μπορούσε λόγου χάρη κάθε Παρασκευή να οργανώνετε βραδιά πίτσας και επιτραπέζιων παιχνιδιών. Μοιραστείτε με τα παιδιά σας την ευθύνη να προετοιμαστεί ο χώρος, να κατανεμηθεί το φαγητό και όλα θα αρχίσουν να παίρνουν τον δρόμο τους.

Και τώρα ώρα για παιχνίδι
Τα επιτραπέζια παιχνίδια και τα παζλ δημιουργούν μία εξαιρετική ατμόσφαιρα για να μοιραστείτε αυτές τις εμπειρίες. Δίνουν μάλιστα την προοπτική να βελτιωθεί μία σειρά κοινωνικών και φυσικών ικανοτήτων: κατανόηση εννοιών, χρήση στρατηγικής και γλωσσική ανάπτυξη τα οποία θα βοηθήσουν το παιδί στην  πορεία της ζωής του. Το κλειδί κρύβεται στο να δίνετε στα παιδιά την ευκαιρία να «μάθουν τον κόσμο» καλλιεργώντας τις δικές τους δεξιότητες.

Μερικές εισηγήσεις παιχνιδιών:
Lego: Τα πασίγνωστα και αγαπημένα τουβλάκια εξελίσσουν τις δημιουργικές ικανότητες των παιδιών αλλά παράλληλα τους δίνουν τη δυνατότητα κατανόησης του τι ταιριάζει με τι.

Jenga: Ένα παιχνίδι φυσικών δεξιοτήτων με τους παίκτες να πρέπει να αφαιρέσουν τουβλάκια από τον πύργο και να το προσθέτουν κατόπιν στην κορυφή του καθυστερώντας όσο περισσότερο γίνεται την κατάρρευσή του.

Scrabble: Άλλο ένα διαχρονικό αγαπημένο παιχνίδι της οικογένειας. Η αναγνώριση των γραμμάτων, η δημιουργία λέξεων βοηθά στη γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών, ενώ παίζοντας μαζί με την μαμά ή τον μπαμπά δημιουργείται μία εξαιρετική ευκαιρία μάθησης.

Παιχνίδια με χαρτιά: Κάθε είδος παιχνιδιού με χαρτιά, ακόμα επιτρέπει την ευχάριστη και διασκεδαστική διάδραση του παιδιού με τον γονιό. Ακόμη οι έννοιες «περισσότερο από» και «λιγότερο από» δίνουν όμορφες ευκαιρίες συζήτησης.

Καθώς παίζετε
Οι διάλογοι μεταξύ παιδιού και γονέα κάνουν τη διαφορά στην γλωσσική και κοινωνική εξέλιξη του παιδιού. Ειδικά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού δίνεται η δυνατότητα οι γονείς να μιλήσουν με τα παιδιά τους και όχι απλά να μιλήσουν στα παιδιά τους. Αυτό που συμβαίνει εξελίσσεται σε ένα διάλογο με τον ενήλικα να ακούει και να απαντά στα σχόλια ή τις παρατηρήσεις του παιδιού ενθαρρύνοντάς το.

Οι ειδικοί τονίζουν ότι η απόλυτη συγκέντρωση στο παιχνίδι δίνει τη δυνατότητα στους γονείς να ακούν και να απαντάνε στα σχόλια των παιδιών τους σε ένα ανοιχτό διάλογο. Επιπρόσθετα ως γονείς μπορείτε να σκέφτεστε μεγαλόφωνα αναλύοντας τη στρατηγική σας ή τον τρόπο επίλυσης ενός προβλήματος. Με αυτό τον τρόπο οι γονείς υποστηρίζουν τη γνωστική λειτουργία των παιδιών τους ενώ μοιράζονται τις δραστηριότητες.

ygeiamou.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

from Blogger http://bit.ly/2S50XG8
via IFTTT

Η γλυκούλα κι ο τζουτζούκος («ερωτικό» διήγημα)

Εκείνος περπατούσε καμαρωτός και με γρήγορο βήμα.
Στα χέρια του κρατούσε μία ανθοδέσμη με κατακόκκινα τριαντάφυλλα, μία ντουζίνα, τόσα πρότεινε η γλυκανάλατη ξανθιά με τη μαύρη ρίζα στο ανθοπωλείο. 

Ο,τιδήποτε λιγότερο από δωδεκάδα ήταν απαράδεκτο, καθώς και πολύ φθηνό…

Κρατούσε αγκαλιά και ένα κουτί σοκολατάκια, με γέμιση πάστας αμυγδάλου. Ήταν σε σχήμα καρδούλας και πολύ μοδάτα. 

Έτσι του είπε ο ζαχαροπλάστης, λίγο πριν βάλει στο ταμείο του το εικοσάευρω, θωπεύοντάς το με λατρεία.

Εκείνη βαφόταν μπροστά στον καθρέφτη της. Είχε βάλει το κατακόκκινο κραγιόν, τελευταία δημιουργία της Maybelline, που άστραφτε με κρυστάλλινη λάμψη και τη μάσκαρα που φούσκωνε τις βλεφαρίδες της τρεις φορές περισσότερο. 

Αχ, και πόσο της πήγαιναν, της είπε η κοπελίτσα στο ταμείο του Hondos, σφίγγοντας το πενηντάευρω στη χούφτα της… 

Είχε φορέσει και το κατάμαυρο Nikos-Takis της, -που έκαναν κωλοτούμπες και ο Νίκος και ο Τάκης, όταν το αγόρασε με μετρητά-, και ήταν έτοιμη για τη μεγάλη έξοδο, για να γιορτάσουν μαζί, με πίστη και ευλάβεια, τον Άγιο Βαλεντίνο…

Το κουδούνι χτύπησε κι εκείνη έτρεξε να ανοίξει, αφού έβαλε πρώτα στο αυτί δύο σταγόνες από το νέο Σανέλ, που ήταν τόσο μεθυστικό, όσο έλεγε και η διαφήμιση.

– Τζουτζούκο μου!
– Γλυκούλα μου!

Φιλήθηκαν με πάθος και της έδωσε τα λουλούδια και τα σοκολατάκια.

– Αυτά για σένα, γλυκούλα μου!
– Αχ, τζουτζούκο μου, δεν έπρεπε να το κάνεις! (ένας ξαφνικός βήχας έπιασε απότομα την ανθοπώλη και τον ζαχαροπλάστη…)

Έβαλε τα λουλούδια σε ένα βάζο και πόζαρε μπροστά του με χάρη, περιμένοντας το κολακευτικό σχόλιο για το νέο φόρεμα και το μαλλί-αριστούργημα που χρυσοπλήρωσε στου Τέρη Κικέρη…

– Λοιπόν, πάμε; Έχω κλείσει τραπέζι στο εστιατόριο και θα αργήσουμε, γλυκούλα μου…

Εκείνη δυσανασχέτησε…

– Τζουτζούκο μου, δεν σου αρέσει το νέο μου φόρεμα;
– Είναι πολύ ωραίο, γλυκούλα μου… Σε κάνει πολύ όμορφη…

Το χαμόγελο έφυγε από τα χείλη της και μία γκριμάτσα εγκαταστάθηκε…

– Τι εννοείς, με κάνει; Δεν είμαι, δηλαδή;
– Όχι, γλυκούλα μου, δεν εννοούσα αυτό, είσαι πολύ όμορφη…
– Ναι, αλλά δεν είπες τίποτα για το νέο μου κούρεμα, δεν σου αρέσει;
– Άλλαξες τα μαλλιά σου; Εμένα μου φαίνονται ίδια…
– Σου φαίνονται ίδια, γιατί δεν με προσέχεις ποτέ, αναίσθητε! ξέσπασε εκείνη
– Θα σε πρόσεχα λίγο παραπάνω, αν έλεγες και τίποτε ουσιώδες που και που, όχι μόνο για μαλλιά και φούστες! αντεπιτέθηκε εκείνος.
– Είσαι ένα γουρούνι! Ένα αναίσθητο γουρούνι!
– Κι εσύ είσαι μια ανορεξική σκύλα! Φάε κάνα σοκολατάκι μπας και πάρεις κάνα γραμμάριο πάνω σου!

Η ανθοδέσμη με τα δώδεκα τριαντάφυλλα, μαζί με το βάζο, εκτοξεύθηκαν στον απέναντι τοίχο, καθώς η εξώπορτα έκλεινε με δύναμη.

– Κάθαρμα! ούρλιαξε εκείνη.
– Βλαμμένη! φώναξε απ’ έξω εκείνος.

Ο Τέρης Κικέρης, ο ζαχαροπλάστης, η ανθοπώλις, οι κοπέλες στο Hondos και ο Νίκος παρέα με τον Τάκη, νιώσανε ένα σφίξιμο στην καρδιά… Κάτι κακό είχε συμβεί!

Μυγδαλιά Αρκαδίας
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

from Blogger http://bit.ly/2TQngB9
via IFTTT

Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω

Οι μαθητές του 2ου Δημοτικού Σχολείου στη Σκάλα Λακωνίας δημιούργησαν ένα συγκλονιστικό βίντεο διάρκειας 90 δευτερολέπτων κατά των τροχαίων.

Στο βίντεο με τίτλο «Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω» πρωταγωνιστεί μια μικρή
μαθήτρια που όπως ακούγεται να λέει «με λένε Ηριάννα, πριν 5 λεπτά έχασα
τη ζωή μου. Με χτύπησε ένα αυτοκίνητο καθώς περπατούσα έξω από το
σχολείο μου. Ευτυχώς αυτό που βλέπετε είναι ένα βίντεο και πατώντας ένα
κουμπί ο χρόνος θα γυρίζει πίσω, στην πραγματικότητα ο χρόνος δεν
γυρίζει πίσω».

Το βίντεο γυρίστηκε με τη βοήθεια του δασκάλου Νικόλαου Γαλάνη ο οποίος
είναι πίσω και από άλλα βίντεο των μικρών μαθητών για τον σχολικό
εκφοβισμό (Πρώτο Τρένο), το προσφυγικό (SOSίβιο), το Κυπριακό (Όλα αυτά
που μας ενώνουν).

protothema.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

from Blogger http://bit.ly/2IeNbkZ
via IFTTT

Μάθετε τα παιδιά σας να νοιάζονται Teach Your Children To Care

Ένα συγκλονιστικό βίντεο 

για την αλληλεγγύη μεταξύ των παιδιών!

Γιατί, αν θέλουμε μία καλύτερη κοινωνία, 

πρέπει να εκπαιδεύσουμε σωστά τα μέλη της κάτω των 10 ετών…

Δείτε, κλάψτε, εκπαιδεύστε τα παιδιά σας.

https://www.youtube.com/watch?v=Wdu2pWGoeh0

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

from Blogger http://bit.ly/2Gs6tl4
via IFTTT

Τάσος Λειβαδίτης – Αγαπημένη μου…

Ο Τάσος Λειβαδίτης ήταν ένας ποιητής που αποζητούσε την ομορφιά της ζωής, την ευτυχία του κόσμου, άρα δε θα μπορούσε να μη μιλήσει για τον έρωτα. 
Κι αυτό με όλη τη σημασία της λέξης και μ’ όλο τον πόνο και τη συντριβή που περικλείει ο έρωτας.

Lovers – A Walk in the Park

Αγαπημένη μου…

Δος μου τα χέρια σου να κρατήσω τη ζωή μου.
Σ’ εύρισκα, αγαπημένη,
στο χαμόγελο όλων των αυριανών ανθρώπων.

Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου
είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου
αγαπημένη μου.

………………………..

ολόκληρο το ποίημα στα Τετράδια της Αμπάς
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

from Blogger http://bit.ly/2IdmZHo
via IFTTT

Ν’ αγαπάς – Agape

Ν’ αγαπάς τα βουνά και τα πέλαγα, 

τους γνωστούς και τους άγνωρους τόπους, 

τα πουλιά, τα λουλούδια, τα σύννεφα, 

και πολύ ν’ αγαπάς τους ανθρώπους. 

https://www.youtube.com/watch?v=RI0ICwKPsVA

Τα θεριά ν’ αγαπάς και τ’ ανήμερα, 

τα νησιά, τα ποτάμια, τ’ αστέρια. 

Κι αν ποτέ σε πληγώσουν κατάστηθα 
φίλοι, αγρίμια, λευκά περιστέρια, 

ν’ αγαπάς, να ξεχνάς και να χαίρεσαι 

τη δική σου γαλήνη και κείνα 

που μ’ αγάπη το νου μας φωτίζουνε, 

και βλασταίνουν αμάραντα κρίνα.

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

from Blogger http://bit.ly/2DIuaBY
via IFTTT

Σημάδια ότι βιώνετε την αληθινή, ψυχική αγάπη

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο έρωτας δεν διαρκεί για πάντα (ευτυχώς εδώ που τα λέμε). Τον έρωτα διαδέχεται συνήθως είτε η καταστροφή είτε η αγάπη. Η αγάπη όμως έχει κι αυτή επίπεδα. Και αυτό το γνωρίζουν μόνο τα ζευγάρια που μοιράζονται μια πολυετή, ουσιαστική σχέση. Η αγάπη περνάει από τις παρυφές της προσωπικότητας και σταδιακά διεισδύει προς τα μέσα. Αυτή η πορεία όμως χρειάζεται να είναι κοινή. Τα άτομα χρειάζεται να πορεύονται και να εξελίσσονται. Να ξεπερνούν εμπόδια και να εργάζονται με τον εαυτό τους. Να βλέπουν τις ανεπάρκειές τους και να θεραπεύουν τις ανασφάλειές τους. Να αφήσουν τον εγωισμό στην άκρη και να προχωρούν χέρι – χέρι σε αυτή την εμπειρία που την ονομάζουμε ψυχική αγάπη.

Παρακάτω, περιγράφουμε κάποια σημάδια ότι όντως πορεύεστε με τον σύντροφό σας προς αυτή την κατεύθυνση. 

1. Έχετε περισσότερη εμπιστοσύνη
Η εμπιστοσύνη είναι η θεμέλιος λίθος της ψυχικής αγάπης. Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η εμπιστοσύνη ξεκινάει στο πρόσωπο του άλλου αλλά εν τέλει μετατρέπεται σε εμπιστοσύνη προς τον εαυτό. Δεν σημαίνει πως αποκλείετε ότι ο άλλος μπορεί να διολισθήσει σε κάποιο λάθος. Σημαίνει πως εσείς αισθάνεστε αρκετή εμπιστοσύνη στον εαυτό σας και κατ’ επέκταση στη σχέση σας που σχεδόν τίποτα δεν μπορεί να την κλονίσει. 

2. Έχετε περισσότερη κατανόηση
Η κατανόηση πηγάζει από το γεγονός ότι γνωρίζετε καλά τον άλλον και αντιλαμβάνεστε τις αιτίες πίσω από τις πράξεις του. Δεν σπεύδετε να σηκώσετε πανοπλίες, τοίχους ή να προβάλλετε τις δικές σας φοβίες και ανασφάλειες. Γνωρίζετε ότι ο/η σύντροφός σας δεν θα σας βλάψει και κατ’ επέκταση βλέπετε πάντα τον αγαπημένο σας άνθρωπο και άρα όλα περνούν μέσα από το πρίσμα της αγάπης που μεταμορφώνει και φωτίζει κάθε σκοτάδι.

3. Νιώθετε ότι ο άλλος είναι επέκταση του εαυτού σας
Πολλές φορές μπορεί να έχετε την αίσθηση ότι το άλλο άτομο δεν αποτελεί μια ξεχωριστή μονάδα από εσάς αλλά προέκτασή σας. Το σώμα, η φωνή, οι σκέψεις, τα συναισθήματα του άλλου ατόμου μπορεί να σας φαίνονται πολλές φορές δικά σας. Και στον άλλον συμβαίνει το ίδιο. Νιώθετε τον πόνο του σαν δικό σας, τη χαρά του σαν δική σας.
 
4. Στην ψυχική αγάπη αναπτύσσεται η τηλεπάθεια
Όχι με κάποιο μαγικό κόλπο. Αλλά με έναν φυσικό αβίαστο τρόπο απλά γνωρίζετε τι σκέφτεται, τι αισθάνεται, τι επιθυμεί. Και όσο πιο έντονη είναι η ψυχική αγάπη τόσο περισσότερο λειτουργεί αυτή η “τηλεπαθητική ικανότητα” από απόσταση. Οι σύντροφοι δεν χρειάζεται να βρίσκονται στο ίδιο μέρος ή να βλέπονται προκειμένου να κατανοούν τα συναισθήματα και τις σκέψεις του άλλου. 

5. Αισθάνεστε ότι γίνεστε καλύτεροι άνθρωποι
Η ψυχική αγάπη μεταμορφώνει και τις δύο πλευρές. Η αγάπη που δείχνετε και προσφέρετε στον άλλον τελικά κατευθύνεται πάλι προς τα εσάς. Δεν είναι η αγάπη του άλλου που σας κάνει καλύτερο. Είναι το γεγονός ότι ενισχύετε τη δική σας ικανότητα και ποσότητα αγάπης. Αυξάνετε τη δική σας χωρητικότητα. Και όπου υπάρχει αγάπη, εξαπλώνεται προς όλες τις κατευθύνσεις.

 6. Οι σχέσεις ψυχικής αγάπης γνωρίζουν όλες τις μορφές αγάπης
Όταν η αγάπη εξελιχθεί σε ψυχική, τότε ξεκλειδώνουν όλες οι μορφές της. Αισθάνεστε αγάπη συντροφική, ερωτική, συγγενική, μητρική/πατρική, φιλική. Είναι το σημείο όπου τα άτομα βιώνουν την αγάπη στην πρωτογενή της κατάσταση. Πριν διαιρεθεί, πριν μεταμορφωθεί, πριν πάρει ταμπέλες. 

7. Ο χρόνος χάνει τη δύναμή του
Δεν είστε σίγουροι εάν γνωρίσατε αυτόν τον άνθρωπο εχθές ή πριν από μια αιωνιότητα. Έχετε την αίσθηση ότι έτσι ήταν πάντα τα πράγματα. Σε μια επέτειο 20 ετών μπορεί από τη μία να σκέφτεστε “Τόσα πολλά χρόνια γνωριζόμαστε;” και ταυτόχρονα να σκέφτεστε “Μόνο 20 χρόνια είμαστε μαζί;” Αυτό συμβαίνει όταν ευθυγραμμίζονται τα μονοπάτια και πλέον δεν είναι σαφές που ξεκινάει το κοινό μονοπάτι στο παρελθόν. 

8. Η ψυχική αγάπη είναι η φωλιά μας, το σπίτι μας, η αγκαλιά μας
Ανεξάρτητα από τις αντίξοες συνθήκες, τις ανατροπές, τις απώλειες, η ψυχική αγάπη παραμένει ένα φωτεινό μέρος μέσα σας που είναι εκεί για να σας καλωσορίσει, να σας θυμίσει τη δύναμή της και να σας ενεργοποιήσει εκ νέου για να δώσετε τις μάχες σας. Αρκεί να επικαλεστείτε τη δύναμή της. 

9. Δημιουργείτε ένα κοινό ον
Αυτό το ον είναι η κοινή συνισταμένη σας. Είναι το σύνολό σας και πολλές φορές μπορεί να έχετε την αίσθηση ότι η σχέση σας έχει μια δική της νοημοσύνη, ανεξάρτητη από τη δική σας. Εκεί μοιράζεστε τα προβλήματα, τις αρετές και τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις αδυναμίες σας. Είναι αυτός ο λόγος που πολλές φορές, τα προβλήματα του ενός μεταφέρονται στον άλλον με έναν ανεξήγητο τρόπο. Αλλά το ίδιο μεταφέρονται και οι δυνάμεις του ενός στον άλλον. Γι αυτό, τα ζευγάρια που έχουν κερδίσει την ψυχική αγάπη μπορούν να θεραπεύσουν τόσο τον εαυτό τους όσο και τον άλλον.
 
Είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι θα δουν αυτό το κείμενο σαν μια ρομαντική τοποθέτηση. Όμως δεν υπάρχει απολύτως καμία υπερβολή σε όλα αυτά που αναφέρθηκαν. Αυτό όμως μπορούν να το αναγνωρίσουν μόνο τα ζευγάρια που όντως συνδέονται με αυτόν τον τρόπο. Και όχι, δεν αναφερόμαστε σε αδερφές ψυχές, ή “καρμικές σχέσεις” ή δύο μισά ή οτιδήποτε δυσεύρετο. Αναφερόμαστε σε δύο ενήλικες που έχουν αποφασίσει να εξελιχθούν, να θεραπεύσουν τα τραύματά τους και να βιώσουν το βάθος της αγάπης.

enallaktikidrasi.com 
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

from Blogger http://bit.ly/2BBFeAj
via IFTTT

Γιατί είναι Ανεξίτηλα τα Αρνητικά Βιώματα της Παιδικής Ηλικίας;

Είναι εντυπωσιακή για μένα, στα τόσα χρόνια εργασίας και συναναστροφής με φίλους, συναδέλφους και άλλους στην καθημερινότητα, η ταχύτητα με την οποία οι άνθρωποι ανακαλούν το μικρό και το επίθετο όσων τους πίεσαν, εκφόβισαν, πόνεσαν στην παιδική τους ηλικία.

Οι λεπτομέρειες της κάθε περίστασης προφανώς και υπογραμμίζεται από πόνο αλλά και από μια εκπληκτική διαύγεια μνήμης. 

Δεν θυμόμαστε ονόματα δασκάλων ή παλιών μας φίλων αλλά αυτών που μας έκαναν να νοιώσουμε άβολα βρίσκονται στην άκρη του χειλιών μας. 

Αν θέλετε να το επιβεβαιώσετε και να βρεθείτε μάρτυρες ενός ζωντανού και επώδυνου διαλόγου, ζητήστε από τον καθένα στη παρέα σας να σας πει τον τρόπο, το χρόνο και το άτομο που τον πίεσε στην παιδική του ηλικία. 

Θα εκπλαγείτε όταν μάθετε ότι είστε στην σωστή παρέα (εκτός αν ήσασταν από τους ελάχιστους τυχερούς που δεν καταπιέστηκαν ή εκφοβίστηκαν ποτέ). Όλοι έχουμε μια ιστορία να μοιραστούμε.

Είναι σημαντικό για τον καθένα μας να γνωρίζουμε γιατί αυτοί οι «θύτες» μας επηρέασαν τόσο πολύ. Όπως καταλαβαίνετε η λίστα θα ήταν ανεξάντλητη αν όλοι μοιραζόμασταν τις προσωπικές μας ιστορίες και τον τρόπο που ο κάθε θύτης στιγμάτισε το συναίσθημά μας.

Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν οι θύτες που «χτυπούν» στην παιδική ηλικία είναι ότι πολλοί από εμάς είμαστε ενήλικες και ώριμοι αυτή την στιγμή αλλά ακόμα θυμόμαστε πόσο άσχημα νοιώσαμε τότε.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Γιατί αυτοί επιβεβαίωσαν τις αρνητικές πτυχές του χαρακτήρα μας τις οποίες προφανώς και ήδη γνωρίζαμε και μας πονούσε και μόνο η σκέψη τους. 

Ξέραμε ότι φορούσαμε τα «λάθος» ρούχα και ότι ήμασταν ελαφρώς υπέρβαροι, ή πολύ ψηλοί, πολύ κοντοί, ή ακόμα και πολύ έξυπνοι για τα γούστα τους. Ένοιωθαν άβολα με τις διαφορές μας αλλά δεν ήξεραν ότι το ίδιο νοιώθαμε κι εμείς. 

Το πρόβλημα είναι ότι είχαν την ανάγκη να στρέψουν την προσοχή την δική μας αλλά και των συνομήλικων μας σε αυτά. Μας έδωσαν ακόμα περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που δεν ανήκαμε και τις διαφορές μας.

Απλά προσπαθούσαμε να βγάλουμε την ημέρα αλλά μας τρόμαξαν και αυξήσαμε την αυτογνωσία μας. Όταν τους σκεφτόμαστε στο παρόν, στην ενήλικη ζωή μας, ακόμα νοιώθουμε το συναίσθημα που μας προκάλεσαν τότε. Είναι δύσκολο να ταρακουνήσεις αυτές τις μνήμες και τα συνοδά συναισθήματα τους μόνος σου.

Γιατί αυτοί μας έκαναν να ντραπούμε πολύ. 

Να νοιώσουμε όχι μόνο ποιοι ήμασταν αλλά και την αδυναμία και την ανημπόρια μας κάθε φορά που εμφανίζονταν. Λάτρευαν να έχουν ένα κοινό που μπορεί να μας περιγελούσε αλλά εμείς δεν νοιώθαμε τίποτε άλλο από το γέλιο τους. Μας ντρόπιασαν ακόμα περισσότερο όταν μας εκφόβισαν με την παρέα τους. Η αίσθηση ανημπόριας και ντροπής αυξήθηκαν γεωμετρικά.

Γιατί αυτοί μας έκαναν να νοιώσουμε τρομακτικά μόνοι. 

Πολλοί από εμάς δεν είχαμε κάποιον να μιλήσουμε στο σπίτι. Ντρεπόμασταν να πούμε στους γονείς τι μας έκαναν. Και όσοι μίλησαν στους γονείς τους συχνά έπαιρναν συμβουλές που δεν αρκούσαν και αυτό τους έκανε να νοιώθουν ακόμα πιο αναποτελεσματικοί. 

Συχνά τους έλεγαν να αγνοήσουν αυτόν που τους ενοχλεί. Αλλά πώς είναι δυνατόν να αγνοήσεις κάποιον που σου προκαλεί τόσο πόνο και φόβο.

Γιατί είμαστε βέβαιοι ότι δεν γνώριζαν όλα αυτά αλλά μπορούν ίσως να θυμηθούν πόσο συχνά απουσιάζαμε απ` το σχολείο. Πολλοί από εμάς ξυπνούσαμε το πρωί με πόνο στην κοιλιά και δεν πηγαίναμε σχολείο για να αποφύγουμε εσάς και όλους όσους μας προκαλούσαν πόνο και φόβο. Και μόνο η σκέψη ότι θα έπρεπε να αντέξουμε άλλη μία δύσκολη και επώδυνη ημέρα έκανε πολλούς από εμάς να θέλουμε να μείνουμε στο σπίτι, που για κάποιους ήταν μιας ασφαλής περιοχή.

Γιατί δεν μπορούν να πιστέψουν ότι ήταν αρκετά δυνατοί για να προκαλέσουν τα πρώτα συμπτώματα άγχους, κατάθλιψης και σωματικών προβλημάτων. 

Και οι πόνοι στην κοιλιά, η νευρικότητα και άλλα συμπτώματα δεν σταμάτησαν απαραιτήτως όταν δεν ήταν πλέον κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Βλέπετε, μπορεί να επίσπευσαν την έναρξη των προβλημάτων που μπορεί να είχαμε ή να μην είχαμε βιώσει αν δεν τους είχαμε συναντήσει ποτέ.

Γιατί μας έκλεψαν τις περιοχές ασφάλειας.
Για πολλούς από εμάς το σπίτι ήταν κάτι δύσκολο και μας άρεσε να πηγαίνουμε στο σχολείο με τους φίλους μας. Απολαμβάναμε την ευκαιρία που είχαμε να παίζουμε στα διαλείμματα. Αλλά μόλις άρχισαν να μας κυνηγούν στους διαδρόμους του σχολείου και στην αυλή όταν κάναμε διάλειμμα, οι ασφαλείς και ευχάριστες περιοχές χάθηκαν. Δεν σκέφτηκαν ποτέ ότι μετέτρεπαν την παιδική μας ηλικία σε μια απαίσια εμπειρία.

Γιατί αρχίσαμε να αμφισβητούμε την κρίση μας. 

Μερικοί από εμάς νομίζαμε ότι αυτοί ήταν φίλοι μας. Αλλά αναρωτιόμασταν γιατί ένας φίλος θα άρχιζε να μιλάει άσχημα από δω και από κει για εμάς ή να λέει στα άλλα παιδιά ότι ήμασταν κατά κάποιο τρόπο ανεπιθύμητοι και μη-αποδεκτοί ; Μας δημιούργησαν σύγχυση σχετικά με τον τρόπο που κρίναμε τους συνομήλικους μας.

Γιατί δεν μας επέτρεπαν να είμαστε διαφορετικοί. 

Για πολλούς από εμάς, το να είσαι σιωπηρός και ντροπαλός ήταν πιο άνετο από ότι εξωστρεφής. Για άλλους, το να είσαι λίγο σχολαστικός ήταν καλό. Μας έμαθαν να είμαστε συγκαταβατικοί με όποιο κόστος και να φερόμαστε όπως όλοι οι άλλοι προκειμένου να γίνουμε αποδεκτοί. Για πολλούς από εμάς, το μόνο που μάθαμε ήταν να δεχόμαστε τα τεχνάσματα και τις ατομικές διαφορές όταν γίναμε ενήλικες και πλέον δεν ήταν παρόντες.

Γιατί συνήθως δημιουργούνταν προβλήματα και στο σπίτι. 

Η ευερεθιστότητα και ο θυμός που δεν μπορούσαμε να εκφράσουμε προς αυτούς μας έβγαινε προς τα μικρότερα αδέρφια μας. Είχαν την δύναμη να μας επηρεάζουν και εκτός των πρωινών ωρών.

Και ακόμα και όσοι από εμάς είχαν μια υπέροχη και αξιοθαύμαστη ζωή και κατάφεραν να αναπτύξουν καλή αυτοεκτίμηση στην ενήλικη ζωή τους, όταν κοιτάζουμε πίσω το μυαλό μας πάει σε συγκεκριμένες στιγμές κατά την παιδική ηλικία. 

Εκεί που υπήρχε πόνος. 

Όταν τα παιδιά μας φτάσουν στην ηλικία κατά την οποία εμείς βιώσαμε όλα αυτά, σηκώνουμε τις κεραίες μας γιατί περιμένουμε ότι τα παιδιά μας θα περάσουν το ίδιο. Ορισμένες φορές αλλά όχι πάντα, αυτό μας οδηγεί στο να μεγαλώνουμε φοβικά και αγχωμένα παιδιά.
Ευχόμαστε να έχουν αλλάξει ως ενήλικες και να ζουν μια παραγωγική και αξιοπρεπή ζωή. Όσο για εμάς, τώρα πια είμαστε μεγάλοι και ευτυχώς με βοήθεια και κόπο, αρκετοί από εμάς βρήκαμε την φωνή μας.

Ιωάννα Θεοδωρακόπουλου

mothersblog
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

from Blogger http://bit.ly/2X38WHQ
via IFTTT