Καρβέλι και Πανί

Καρβέλι, το ψωμί, ό άρτος
Ο άρτος των Ρωμαίων
Πανί
Σανίδι λέμε το θέατρο
Πανί τον κινηματογράφο
Γυαλί την τηλεόραση
Πανί είναι το Θέαμα
Άρτος και Θέαμα
αλλά πολύ φτηνό
πάμφθηνο το Καρβέλι που μας ταΐζουν και το Πανί που μας προσφέρουν
ελεεινό
ευτελές
άθλιο και τρισάθλιο
δεν μας αξίζουν αυτά
όχι δε μας αξίζουν
δεν είναι αρένα εδώ
ούτε είμαστε ρωμαίοι.
ή μήπως είμαστε;
αφού τα ανεχόμαστε;
ή όσο τα ανεχόμαστε;
με την ανοχή μας δε γίνονται όλα;
αλλά ξέρετε κάτι;
νομίζω δεν θα τους περάσει
τους κατάλαβαν όλοι
ότι το εμπόρευμα είναι φτηνό
ότι το προϊόν είναι για τα απορρίμματα
τη χωματερή
Δεν μπορεί να γίνεται show ο πόνος των συνανθρώπων μας
Δεν είναι τραγούδι τα γαυγίσματα
Είναι άθλιο άκουσμα και θέαμα
Και γιατί παρακαλώ
να έχει βήμα στο γυαλί αυτός;
Ποιος είναι αυτός;
Και ποιος είναι αυτός που του παρέχει βήμα;
γιατί υποκαθιστά και αντικαθιστά τους θεσμούς
ποιος τους όρισε ρυθμιστές;
χειραγωγούς των παιδιών μας;
ποιος;;;
Η εξουσία είναι που πουλάει Αυτόν τον «Άρτο και το Θέαμα»,
Αυτό το Καρβέλι και Πανί.
Οι ρωμαίοι αυτοκράτορες
που δίνουν στον λαό τους αύτη την ψυχαγωγία
Για να καλύψουν τα δικά τους ελλείμματα
Αλλά με ποιό δικαίωμα;
ναι με ποιο δικαίωμα;
εμείς τους δίνουμε το δικαίωμα
είμαστε υπεύθυνοι
Αλλά μη νομίσετε
Μια παρέα είναι αυτοί.
Αναπαράγονται
Ο ένας σατιρίζει, ο άλλος βρίζει, ο άλλος δημοσιεύει κρίνει δικάζει καταδικάζει
Αλλά μια παρέα είναι
Μεταξύ τους
οι ίδιοι είναι
οι ίδιοι, οι μακάκες, οι φούσττδες και τα παρατράγουδά τους
μεταξύ τους
η παρέα που μονοπωλεί
ξεμπροστιάζονται για τη δημοσιότητα
όλα φτιαγμένα
όλα σικέ
ένα κατάκλειστο κύκλωμα
Αλλά μου φαίνεται ότι σε λίγο, κανένα δεν θα αφορούν τα του οίκου τους
δεν μας πρέπουν αυτοί
υποκουλτούρα
επηρμένοι φελλοί
και επιπλέουν
επιπλέουν
αλλά δεν γίνεται
κάποια στιγμή
θα τους ξεράσει το κύμα
κάπου σε κάποια ακτή θα ξεραθεί
και κανένας δεν πρόκειται να ασχοληθεί μαζί τους πια
δε γράφουν αυτοί ιστορία
δεν αφήνουν χνάρια
δεν έχουν βάρος για να αφήσουν αποτυπώματα
ιστορία γράφουν οι ανώνυμοι
οι υπέροχοι ανώνυμοι
ας μαζέψουν την επωνυμία τους
και ας μας αδειάσουν τον τόπο
τον χρειαζόμαστε
και τον αέρα μας
να μας αφήσουν να αναπνεύσουμε
ασφυκτιούμε
πνιγήκαμε
ναι ασφυκτιούμε
από τα ανόητα μέχρι άθλια καμώματα τους
η ξανθιά που ξύνεται
ας μας αδειάσει τη γωνιά
δεν αντέχω το τίποτα να διαφεντεύει τη ζωή μας
θυμώνω και με μας
που τους το επιτρέπουμε
δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών
δε μας περισσεύουν τηλεώρες για τα άθλια
τα άθλια κατασκευάσματά τους
μια φορά
για δέκα λεπτά άντεξα
έτσι για να ενημερωθώ
μου ήρθε αναγούλα
όχι με τους δυστυχείς
αλλά μ’ αυτήν, αυτήν.
Έχεις ακούσει τραγούδια του;
ο σκύλος που κάτι κάνει, ούτε ξέρω τι
κάτι γαυγίσματα
η χώρα μας δεν τους χωράει πια
ελάτε σπουδαίοι ποιητές
δέστε τα χάλια μας
έλα Αναγνωστάκη
Βάρναλη, βγες από την υπόγεια ταβέρνα σου να ακούσεις
έλα Αλεξανδρινέ και με το ίδιο πλοίο θα επιστρέψεις
έλα Σεφέρη με το ακρογιάλι σου
Καζαντζάκη
ελάτε
και βάλτε μια κραυγή
όλοι με μια ανάσα
μπας και ξυπνήσουμε
πως τους το επιτρέπουμε;;;
πως;;;;;;;;;
με πληγώνουν αυτά
πού είσαι Παλαμά;;;;
στου κακού τη σκάλα κατεβήκαμε
έλα Σολωμέ με ένα σου στίχο ημιτελή
να μας αναστήσεις
το σπίτι μας χρειάζεται γενική καθαριότητα
γενική επισκευή
ελάτε όλοι
να στρωθούμε στη δουλειά
σύνεργά μας τα βιβλία
τα δικά σας βιβλία
άντε μπράβο
κι ο οδηγός η αγάπη
ο Έρωτας μπροστάρης
η Ελπίδα φτεροδότρα
το σπίτι μας επειγόντως χρειάζεται ξεβρόμισμα
απολύμανση
και πλήρη ανακαίνιση
Μια κοπέλα έβαλε ένα σχόλιο στην επιστολή του Αλέξανδρου για την Παιδεία:
«Τόσο χαλασμένη είναι η κοινωνία μας που βλέπει μόνο το κακό φυσιολογικό;»
Θέλω να της πω
Να της πω ότι οι καλοί δεν φαίνονται
Το Καλό είναι σεμνό και διακριτικό
Ότι το κακό και τ’ άσχημο θέλει να προβάλλεται
Το καλό δεν το αφήνουν να φανεί
Αυτοί
Οι ίδιοι και οι ίδιοι
Δεν το αφήνουν, αλλά είναι εκεί, υπάρχει και πρέπει να βγει μπροστά.
Αναρτήθηκε στις Χωρίς κατηγορία. Ετικέτες: , . Leave a Comment »

TA ΕΜΑΘΕΣ ΤΑ ΝΕΑ?

Παιδί του Αφγανιστάν, που χτες βομβαρδίστηκες από τους Αμερικανούς, τα έμαθες τα νέα?
Βγηκε πρόεδρος της Αμερικής ο Ομπαμα!
Μια νέα σελίδα ξεκινάει για όλο το κόσμο!
Θα σε βομβαρδίσουν δημοκρατικά από αύριο.
Πέρασε η εποχή που σε βομβάρδιζαν ρεπουμπλικανικά!
Χαμογέλα!
Παιδι της Σομαλίας που πεθαίνεις στη πείνα τα έμαθες τα νέα?
Τώρα πια θα πεθαίνεις από τη πείνα δημοκρατικά!
Τώρα πια το βυζί της μάνας σου, θα στερεύει από γάλα με αρχηγαρα στο λευκό οίκο!
Παιδί της Σερβιας έμαθες τα νέα?
ο Χολμπρουκ βρε θα είναι συνεργάτης του Ομπαμα.
Τον ξέρεις από παλιά.
Είναι αυτός που μαζί με το Κλίντον (άλλος καραδημοκρατικαρος), σκότωσε το αδερφάκι σου στο πόλεμο που έκανε στη χωρα σου χωρίς αιτία κι αφορμή.
Τα έμαθες τα νέα παιδί της Ελλαδας?
Τώρα πια σ’ αυτό το προτεκτοράτο που λέγεται Ελλαδα, το αφεντικό θα είναι ένας άλλος δούλος των νεοταξιτικων στοών, που λέγεται Ομπαμα!
Ο παλιός δουλος εφυγε!
Τώρα πια οι γονείς σου θα απολύονται μεν από τις δουλειές τους και τα τρόφιμα θα είναι μολυσμένα, άλλα θα είσαι περήφανο που ο πλανητάρχης θα είναι δημοκρατικός!
Ασε που θα δεις ποσά ευχολόγια θα κάνει για τη μόλυνση του περιβάλλοντος.
Αλλά μη ζητάς πολλά.
Η κόκα κόλα και η microsoft θα είναι εκεί να τον διατάζουν!
Τα έμαθες τα νέα παιδί του κόσμου?
Εχουμε καινούργιο ηγέτη του πλανήτη.
Αντε να δούμε ποιο από σένα θα τον διατάξουν να σκοτώσει για να σωθεί το κύρος των ΗΠΑ.
ΔΕ ΧΑΙΡΕΣΑΙ?
ΟΥΤΕ ΚΙ ΕΓΩ!

Αναρτήθηκε στις Χωρίς κατηγορία. Ετικέτες: , , , . Leave a Comment »

Γιατί σκοτώνουμε τους Αλέξανδρους;

Ο Αλέξανδρος Ανδρικόπουλος, ένας μαθητής της Γ΄ Γυμνασίου, ένα παιδί δηλαδή, έστειλε μια ανοιχτή επιστολή στον υπουργό παιδείας και κατήγγειλε τα κακώς κείμενα στην παιδεία μας.
Η επιστολή αμφισβητήθηκε για την αυθεντικότητά της από πολλούς, λόγω του νεαρού της ηλικίας του συγγραφέως.
Ο Αλέξανδρος έχει γράψει αρκετές επιστολές μέχρι σήμερα. Η πρώτη του επιστολή έτυχε ευρύτατης υποδοχής και δημοσιεύτηκε σε πρωτοσέλιδο εφημερίδας μεγάλης κυκλοφορίας. Τα δε ηλεκτρονικά μέσα αφιέρωσαν ικανό χρόνο στην προβολή του θέματος.
Μερίδα του τύπου, ηλεκτρονικού και μη, απαξίωσε το θέμα αναβαθμίζοντάς το στο ερώτημα αν δύναται, ο νεαρός Αλέξανδρος, να συγγράψει επιστολές με τόσο καίριες επισημάνσεις.
Ο Αλέξανδρος συνέχισε να γράφει από καιρού εις καιρόν επιστολές με «καταγγελτικό» χαρακτήρα και η αποδοχή τους πλέον είναι από ψυχρή έως απορριπτέα.
Πρόσφατα, με την ευκαιρία της τελευταίας του επιστολής, κλήθηκε σε τηλεοπτική εκπομπή και απαξιώθηκε εντελώς.
Γιατί;
Γιατί σκοτώνουμε τους Αλέξανδρους;
Γιατί σκοτώνουμε τα παιδιά μας;
Τα παιδιά μπορούν, έχουν ταλέντα, έχουν χαρίσματα, προσόντα, κλίσεις. Εμείς δεν μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε. Εμείς οι «μεγάλοι» δεν μπορούμε τις περισσότερες φορές να αντιληφθούμε τα προσόντα που έχουν τα παιδιά μας και τα σκοτώνουμε. Επιθυμία μας είναι να τα εντάξουμε στο «σύστημα», να βρουν μια μόνιμη δουλίτσα στο δημόσιο και να ησυχάσουμε.
Αν διακρίνουμε κάποιο χάρισμα σε ένα παιδί, στην αρχή το επιδεικνύουμε με καμάρι, κυρίως για να προβληθούμε ΕΜΕΙΣ. «Δέστε τι παιδί κάναμε, ΕΜΕΙΣ!». Συνήθως, δημιουργείται ένας θόρυβος γύρω από το παιδί, χωρίς ουσιαστικά να δίνεται καμιά ευκαιρία για αξιοποίηση του ταλέντου του. Όσο μπορεί μόνο του, και αν δεν μπορεί, δεν πειράζει, ένα παιδί ακόμη στο «σύστημα»
Εδώ, βέβαια, στην περίπτωση του Αλέξανδρου, συμβαίνει κάτι άλλο.
Ο Αλέξανδρος, είναι εχθρός.
Ο Αλέξανδρος πρέπει να πεθάνει.
Επειδή ο Αλέξανδρος καταγγέλλει.
Το προνόμιο της καταγγελίας το έχουν οι «μεγάλοι». Ο Αλέξανδρος είναι εισβολέας. Ο Αλέξανδρος ανακατεύεται εκεί που δεν τον σπέρνουν. Μας παίρνει την δουλειά μέσα από τα χέρια μας. Διότι, μόνο εμείς μπορούμε να καταγγέλλουμε. Κανείς άλλος και κυρίως κανένα παιδί. Τί ξέρουν τα παιδιά; «Τι θέλουν πάλι τα μαλακισμένα;»

Κύριοι και κυρίες,
Ο Αλέξανδρος νομιμοποιείται να καταγγέλλει. Είναι ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος. Είναι ο βασικός πελάτης του εκπαιδευτικού συστήματος. Και τι λέει; Λέει, όλα αυτά που λέμε κι μείς στο καφενείο, στην τηλεόραση, στην παρέα, δεξιά και αριστερά. Αλλά αυτός ο Αλέξανδρος, «δεν δικαιούται δια να ομιλεί». Είναι παιδί, είναι μικρός, δεν ξέρει.
Φοβόμαστε κύριοι, φοβόμαστε να παραδεχτούμε ότι αποτύχαμε.
Αποτύχαμε να τους δώσουμε την παιδεία που τους αξίζει.
Και καθόμαστε και λέμε μπούρδες, Δεν τα έγραψε αυτός. Σιγά μην μπορεί να τα γράψει αυτά ένα παιδί 14 χρονών. Τι λέτε ρε; Σιγά τον πολυέλαιο. Το γράμμα μας νοιάζει; Την ουσία δέστε και αφήστε τις υπεκφυγές. Η ουσία είναι αυτή που λέμε όλοι και ασφαλώς την ξέρουν τα παιδιά μας καλύτερα από όλους μας και πρώτα από όλους μας. Γι αυτό κάθε χρόνο τα παιδιά είναι στους δρόμους και στις καταλήψεις. Γι αυτό.
Αλλά τα ξέρουμε όλα αυτά, ξέρουμε ότι έχουν δίκαιο, το μόνο που νοιάζει είναι μη πάρουν κεφάλι τα παιδιά.
Ντροπή να σκοτώνουμε τους Αλέξανδρους.
Ντροπή να σκοτώνουμε τα παιδιά μας.
Θυμάστε την ομιλία μίας Κύπριας στην Βουλή την Εφήβων; Μιλούσε ενώπιον Ελλήνων Πολιτικών και δεν μπορούσε να μιλήσει απ’ το κλάμα, έπεισε το ακροατήριο και παρ’ όλο που ενοχλούσε κάποιους με τα λεγόμενά της, όλοι στο τέλος όρθιοι την χειροκροτούσαν. Έχει χρόνια που συνέβη και κανένα κανάλι δεν την μετέδωσε επειδή δεν μπορούσε να την αμφισβητήσει, επειδή έγινε μπροστά τα μάτια μας.

«Προστατέψτε τα όνειρά μας»,
Δέσποινα – Κλυταιμνήστρα Λάσκαρη, από τον Πειραιά.
«Βοηθήστε μας να πιστέψουμε σε εμάς. Είναι χρέος σας», Κατσιγιάννη Μαρία, Αθήνα.
«Δεν σας προβληματίζει ότι τα προβλήματα που συζητάμε σήμερα τα έχετε ξανακούσει;», Κωνσταντινίδη Μαρία, από την Κόρινθο.
Αυτά τα είπαν φέτος στην Βουλή των εφήβων οι νέοι μας.

«Μεγάλοι» κύριοι και κυρίες,
στο κάτω-κάτω ο Αλέξανδρος υπέγραψε την επιστολή του με θάρρος και με τόλμη. Διατύπωσε απλές αλήθειες και αυτό έχει αξία. Μην τον σκοτώνετε.
Αφού δεν καταφέραμε να τον προβιβάσουμε σε παιδί-θαύμα και να ησυχάσουμε τον απορρίψαμε, αλλά για τα «πραγματικά παιδιά-θαύματα» της ελληνικής παιδείας, τις Νατάσσες, τσιμουδιά.
Τσιμουδιά!!…υποκριτές!!

Σχετικά: κ. Υπουργέ της Παιδείας, Γιατί κύριε Παπαδάκη;

Δεν απαντάει κανείς !!!!

Με αγανάκτηση παρακολουθούμε από τις δημοσιεύσεις στην ημερήσιο τύπο, την απαράδεκτη διακοπή της επιχορήγησης των Μονάδων Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης Παιδιών Εφήβων και Ενηλίκων που έχουν απόλυτη ανάγκη πλαισίου στήριξης για να επιβιώσουν.
Με την ίδια οργή και αγανάκτηση πληροφορούμεθα την επί τετραετία κωλυσιεργία προμήθειας ( ενώ υπάρχουν τα χρήματα) ενός Νέου ακτινοθεραπευτικού μηχανήματος για παιδιά με καρκίνο στο
Νοσοκομείο ΠΑΙΔΩΝ Αγία Σοφία..
Ζητούμε πάραυτα την ανάληψη πρωτοβουλίας για την επίλυση των πάρα πάνω καυτών κοινωνικών προβλημάτων που εκθέτουν σε κίνδυνο την Υγεία και την Ζωή ανυπεράσπιστων ευπαθών ομάδων της κοινωνίας μας και μας προσβάλλουν σαν Έλληνες πολίτες

ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΟΛΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΣΤΟ
http://www.gopetition.com/online/22587.html
ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΑΜΕΤΟΧΟΙ?

ΑΠΟ ΤΟ BLOG 
ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

Τα μέτωπα είναι πολλά… μερικά δεν τολμάς να τ’αγγίξεις. Δεν το πιστεύεις ότι υπάρχουν Υπουργός Υφυπουργός γραμματείς και φαρισαίοι που
να διαπραγματεύονται
την ζωή μικρών παιδιών όταν ο Θάνατος τα έχει βάλει στις προτεραιότητές του.
ΕΛΕΟΣ εσείς στο Υπουργείου Υγείας δεν μπορείτε να βάλετε προτεραιότητες ?
Παρακαλώ ας βγει κάποιος να ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ το ακόλουθο δημοσίευμα.
Διαφορετικά στέγνωσε το σάλιο του πολίτη. Ούτε να σας φτύσει δεν μπορεί.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ ΣΟΣ

ΑΥΤΗ
ΈΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ??
ΟΥΤΕ ΦΤΥΣΙΜΟ
ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ???

Αναρτήθηκε στις Χωρίς κατηγορία. Ετικέτες: , . Leave a Comment »

Γιατί κύριε Παπαδάκη;

Ο Αλέξανδρος έστειλε μια ανοιχτή επιστολή στον Υπουργό της Παιδείας, η συνέχεια εδώ:

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟΝ Κ ΠΑΠΑΔΑΚΗ.
ΕΔΩΣΕ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΒΗΜΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ Κ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕΙ ΤΑ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ. ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΠΟΥ ΤΟΛΜΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΛΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ; 
ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΚΑΛΕΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΟΥΝ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΑΝ ΓΙΑΤΙ Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ; ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ Ή ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ;
ΕΜΕΙΣ ΣΑΝ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΕ. ΕΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΦΙΜΩΣΕΤΕ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΕΒΕΣΤΕ; ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΘΥΜΩΝΕΤΕ; ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΑΤΕ. ΟΤΙ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΖΗΤΗΣΕ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ. 
Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΟΛΜΗΣΕ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΑΪΔΕΨΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ. ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΑΝ ΚΑΙ ΒΓΗΚΕ ΠΡΩΤΟ ΛΟΓΟΚΡΙΘΗΚΕ.
ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ Κ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ;
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

ΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ Π – Γ- Ν – Α – Ν Κ Λ .Π

ΤΟ ΕΙΔΑ ΤΟ ΧΑΛΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΤΡΑΠΗΚΑ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΟΥΣ.

ΠΑΡΟΤΙ ΝΕΟΣ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ.  
ΟΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΩΣ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΜΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ, ΕΚΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥΣ. 
ΑΝΤΙΘΕΤΑ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΕ ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΕΡΔΙΣΕ ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΩΣ ΚΑΘΕ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΜΙΛΟΥΝ. 
ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΣΕ ΣΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΜΕΝΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ..

ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!
ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ


ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΜΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΗ ΠΑΙΔΕΙΑ; ΝΙΣΑΦΙ ΠΙΑ !!!!

ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΟΙ ΝΕΟΙ ΓΙΑ ΑΣΧΕΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ;

ΤΕΛΟΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΕΞΩ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ;
ΓΟΝΕΙΣ ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΟΙ. ΕΝΑΣ ΚΟΥΚΟΣ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ. ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΩΝΕΣ ΣΑΝ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΩΝΕΣ.

ΓΟΝΕΙΣ Η ΑΜΕΛΕΙΑ ΣΑΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΑΜΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΑΓΩΝΙΑ ΚΑΙ ΘΥΜΟ.
ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΠΡΟΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ.

ΜΑΘΗΤΡΙΑ 3Ης ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΒΟΥΛΑΣ

Αναρτήθηκε στις Χωρίς κατηγορία. Ετικέτες: , , , , . Leave a Comment »

Προς κ Καραμανλή Κωνσταντίνο

Αγαπημένο μου χαμομηλάκι,
Αφορμή για το σημερινό,
το χαρτί που πήρα από το σχολείο του μεγάλου μου γιου ότι λόγω ελλείψεων καθηγητών μειώνονται οι ώρες διδασκαλίας τους..
Και δεν είναι ένα οποιοδήποτε σχολείο, είναι ενα ειδικό σχολείο για παιδιά που έχουν ανάγκη το παραμικρό λεπτό διδασκαλίας


Μουλιασμένοι λοιπόν και έκπληκτοι είμαστε, με τον Κωστάκη να ζει στον κόσμο του

με κοινό του συμπέρασμά: Τι θέλετε ορέ! Ήρθαμε να σας διαλύσουμε και άμα σας αρέσει αλλιώς πάμε σε εκλογές.
Και ναι μεν, εμείς τις εκλογές τις θέλουμε, αλλά δεν τις θέλουν αυτοί γιατί θα χάσουν την μάσα και τις καρέκλες
…Κι έτσι θα κάτσουν και οι λεγόμενοι αντάρτες του γλυκού νερού στα αυγά τους, και το όραμα του Κωστάκη θα συνεχιστεί μέχρι να μας αποτελειώσει πλήρως… (πατήστε πάνω στη φωτογραφία να δείτε το όραμα)

Δεν υπήρχε πιο γελοίο θέαμα από την ομιλία του προχθές
Λες και εμένα, τον μέσο πολίτη με ενδιέφερε αν θα αντιδρούν οι ψεύτικοι επαναστάτες στα τεκταινόμενα.
Αν ήταν άντρες θα δήλωναν την παραίτησή τους όλοι αυτοί την ίδια στιγμή… Αλλά οι πολιτικοί σωστοί άντρες είναι είδος που έχει εκλείψει…..
Παίζουν θέατρο, και δυστυχώς όχι καλό θέατρο κι έτσι άλλη μια μούντζα στους επαναστάτες του κώλου έχω να δώσω.. (συγνώμη για την έκφραση)

Ποσώς κ Καραμανλή μου με νοιάζει εμένα, αν θα κάτσουν φρόνιμα οι βουλευτές σου. Εμένα με νοιάζει που οι ντομάτες και το πετρέλαιο έχουν πάρει τον ανήφορο και δεν έχουν σταματήσει ακόμα κι εγώ λαχανιάζω για να τα φτάσω…
Εμένα κ. Καραμανλή μου με νοιάζει, που πάω σε δημόσιο νοσοκομείο και λόγω έλλειψης προσωπικού και υλικών αισθάνομαι ότι βρίσκομαι στη Ζιμπάμπουε και ότι με περιθάλπουν οι γιατροί έκτος συνόρων. Καλή τους ώρα, τα παλληκάρια..

ambulance.jpg

Εμένα με νοιάζει που η σύνταξη δεν φτάνει ούτε για φτύσιμο, που ο μισθός δεν φτάνει ούτε για τα καθημερινά..
Εμένα με νοιάζει που τα σχολεία, ασχέτως δηλώσεων ότι όλα λειτουργούν ρολόι, ακόμα δεν έχουν βιβλία, ακόμα δεν έχουν δάσκαλους.
Γιατί αλλιώς πως εξηγείτε ότι στο ειδικό σχολείο του μεγάλου γιου μου δεν έχουν ακόμα καθηγητές? Μήπως επειδή είναι ειδικό σχολείο?
Μήπως γιατί επίσημα από το κράτος θεωρούνται παιδιά τρίτης κατηγορίας? Μήπως γιατί το κράτος θεωρεί περιττή την εκπαίδευσή παιδιών με προβλήματα? Αν αυτό δεν είναι επίσημη κακοποίηση παιδιών τότε τι είναι?

Και πως εξηγείτε κ Καραμανλή μου, ότι ενώ κλείσατε τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία με το πρόσχημα ότι δεν πληρούν τους όρους ασφάλειας και λειτουργίας, την ίδια στιγμή λειτουργούν δημόσια νηπιαγωγεία σε χώρους καταστημάτων και σπιτιών χωρίς αυλές, χωρίς κανέναν όρο σωστής λειτουργίας τέτοιων χώρων?
Δηλαδή το ότι το δημόσιο παρανομεί κι αυτό δεν έχει σημασία?
Νομίζεις κ Καραμανλή μου, ότι έχω ξεχάσει τον στρατηγό άνεμο, την Siemens,τον Ζαχόπουλο, τους κουμπάρους, τα ομόλογα?

Νομίζεις ότι μετά από αυτά τα λίγα που λέω με νοιάζει αν θα αλλάξεις υπουργούς?
Και νομίζεις κ Καραμανλή, ότι εμένα με νοιάζει το ότι εσύ μαλώνεις με θυμό και στόμφο τους βουλευτές σου, έστω αυτούς του κώλου που είχαν και καμιά αντίρρησή για το μπάχαλο που επικρατεί και αγκαλιάζεις όλους όσους έχουν δώσει δικαίωμα για σκάνδαλα?
Με νοιάζει που θα μοιράσεις μέτρα υπέρ των ασθενέστερων πολιτών, όταν όλοι πια είμαστε ασθενέστεροι οικονομικά?
Δηλαδή τι εννοείς ασθενέστερους? Να καταλάβω κι εγώ η ξανθιά. Αυτούς που δεν θα βρεις την διεύθυνσή τους γιατί δεν έχουν σπίτι και μένουν στο δρόμο για να τους δώσεις επίδομα πετρελαίου;

Όχι κ Καραμανλή μου…. Δεν με νοιάζει…. Αυτό που με νοιάζει σαν πολίτης αυτής της χώρας είναι το ότι αυτή την στιγμή αισθάνομαι οργισμένη, φτωχή, και μακάκας…
Γιατί πως αλλιώς να αισθανθώ όταν υπάρχουν ακόμα πολίτες που σε ψηφίζουν ή που έχουν πρόθεση να σε ψηφίσουν?

Με νοιάζει που έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο απελπισίας, γιατί ούτε δικαιοσύνη, ούτε θέλησή Λαού, υπάρχει πια στη χώρα μας…
Με νοιάζει που στερείς το παιδί μου και τα άλλα παιδιά το δικαίωμα της σωστής μόρφωσης.

Με νοιάζει που δεν ξέρω πως να αντιδράσω, πως να φωνάξω, με νοιάζει που ακόμα κι αν βρω τρόπο εσύ δεν θα ακούσεις, γιατί δεν σε νοιάζει ούτε και σε ενδιαφέρει. Πειράζει να πω ότι αισθάνομαι όμηρος ενός δικτατορικού Κράτους με το προσωπείο της Δημοκρατίας?

Δεν σε νοιάζει! Ούτε και εσάς σας νοιάζει κ Βουλευτές! Και οι 300! Εσάς μόνο η καρέκλα σας νοιάζει και ο τίτλος και ο παχυλός μισθός από τον τίτλο …. και η διαδοχή της κυβερνητικής καρέκλας.

Κι εγώ τώρα τι κάνω?

Σαλπάρω? ή σαλτάρω? Ή στρέφω την παλάμη μου κ Καραμανλή μου για άλλη μια φορά ανοιχτή προς εσένα και φωνάζω: Όρσε! ?

Από giota1 στις Κυριακή, 28 Σεπτεμβρίου 2008 @ Κυριακή, 28 Σεπτεμβρίου

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΕΞ;;

Νεκρός ή ζωντανός… που είναι;;;
Πού είσαι Άλέξ;;;
Ένα παιδί
σύρθηκε, χτυπήθηκε,
σκοτώθηκε, δολοφονήθηκε,
σε μια επαρχιακή πόλη
στη Βέροια, που με το όνομά του
άρρηκτα συνδέθηκε.

Πού είσαι Άλεξ;;;
Πες μας εσύ,
αφού καμιά έρευνα δεν αποδίδει
κανένας Εισαγγελέας
δεν έβγαλε πόρισμα ακόμα
Κυλάει ο χρόνος…

Πού είσαι Άλεξ;;;
Τον έσυραν
στο ποτάμι παιδιά…
σε καρότσι τον δίπλωσαν…
μέσα στους παγωμένους δρόμους
τον τράβηξαν….

Όχι,
τον έκαψαν
αφού τον βίασαν…
μα τι λέτε;;;
τον απήγαγαν.
Πού βρίσκεσαι Άλεξ;;;

Ειδικοί, άσχετοι, ερευνητές, ψυχολόγοι, δημοσιογράφοι
δήλωναν, περιέγραφαν, “μάθαιναν”
από ζωγραφιές… από “μαρτυρίες”, από “έγκυρες” πηγές….
Πέτρες στα παράθυρα των παιδιών που “μίλησαν”….

Πού είσαι Άλεξ;;;
Έλα ψυχούλα μου
μίλα, πες κάτι
όχι στα κανάλια
όχι για μας….

Από ΕΚΕΙ που είσαι
μίλα στη ΜΑΝΑ μόνο
και μετά μείνε ήσυχος
έτσι,
για πάντα “εξαφανισμένος”
Αναρτήθηκε στις Χωρίς κατηγορία. Ετικέτες: , , , . Leave a Comment »

Εφραίμ, θα μας τρελλάνεις τελείως;;

Όχι πως είμαι εντελώς καλά με όλα αυτά γίνονται, αλλά πριν λίγο άκουσα τη δήλωση του Εφραίμ (ξέρετε του ηγούμενου με τις χρυσές μπίζνες) που, ούτε λίγο ούτε πολύ, λέει ότι μετακινείται με ελικόπτερα για να εξοικονομεί χρόνο για την προσευχή (!!!), και τρελάθηκα.
Προσεύχεσαι για τα παιδιά Εφραίμ; για τη φτώχεια… για… για…, μέσα στο ελικόπτερο ή αφού φτάσεις στο Μπάκιγχαμ;;
Έλεος «άγιε»!! Έλεος!!!
Το Ηγουμενοσυμβούλιο του Αγίου Όρους, ας πετάξει έξω τον Εφραίμ και όποιον άλλο παρατρεχάμενό του.
Μέσα στη χλιδή αυτοί που ορκίζονται ακτημοσύνη.
ΕΞΩ, ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΟΥΣ ΕΞΩ.
ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΟΥΣ ΕΞΩ
Το Περιβόλι της Παναγιάς δεν είναι για τα μούτρα τους.
Ο τόπος είναι ιερός.
Για τύπους πλεονέκτες και μεγαλομανείς σαν τον Εφραίμ, να ισχύσει το ΑΒΑΤΟΝ.

Ακούει κανείς;

«ΕΓΡΑΨΑ την επιστολή γιατί ήθελα να αφυπνίσω τους γονείς», λέει ο 13χρονος Αλέξανδρος
Του ΘΩΜΑ ΤΣΑΤΣΗ
Ο Αλέξανδρος πηγαίνει στην πρώτη Γυμνασίου, μαθαίνει αγγλικά, παίζει μπάσκετ και τένις. Διαβάζει αρκετά και γράφει ακόμη περισσότερο. Χαμογελαστός και ευγενικός. Μόλις τελείωσε τα μαθήματά του χθες το βράδυ κάθισε στον καναπέ στο καθιστικό του σπιτιού του απέναντι από τη μητέρα του και απαντούσε στις ερωτήσεις:
Αλέξανδρος Ανδρικόπουλος, μαθητής της Α’ τάξης Γυμνασίου Βουλιαγμένης: Δεν βλέπω τηλεόραση
«Εγραψα την επιστολή γιατί θα ήθελα να αφυπνίσω τους γονείς. Τους γονείς που πρέπει να μιλάνε περισσότερο με τα παιδιά τους, τους γονείς που αφιερώνουν λίγο χρόνο στα παιδιά τους, τους γονείς που όταν τα παιδιά ζητάνε να βγούνε μια βόλτα απαντούν: «Δεν έχω χρόνο να πάμε βόλτα, μπορώ όμως να σου κάνω ένα δώρο». Σ’ αυτούς τους γονείς γράφω την επιστολή μου». Ελευθεροτυπία, 07-11-2006
Η επιστολή αποπνέει την αθωότητα ενός παιδιού 13 χρόνων, έχει ορθογραφικά και συντακτικά λάθη που διορθώθηκαν, είναι όμως γεμάτη αλήθειες που θα φέρουν σε δύσκολη θέση όλους εκείνους στους οποίους ο Αλέξανδρος απευθύνεται. Ο μικρός περιγράφει μ’ έναν δικό του τρόπο τις αιτίες που τον οδήγησαν να γράψει αυτό το γράμμα που περιγράφει τον «άρρωστο κόσμο που κατοικεί στο ελληνόφωνο κρατίδιο με χαμένη μνήμη». Χρειάστηκε μία εβδομάδα να τελειώσει το κείμενο που έστειλε στην «Ε». «Είμαι παιδί και χρειάζομαι χρόνο. Γράφω ένα κομμάτι κάθε ημέρα», λέει αφοπλιστικά.
Αναμφισβήτητα σε ό,τι αφορά την πιο συγκλονιστική είδηση από τον Τύπο και την τηλεόραση μέσα στο 2006 πρέπει να είναι η εξαφάνιση του συνομήλικού μου και συνονόματού μου Αλέξανδρου από τη Βέροια και η ιστορία με τον βιασμό μιας μαθήτριας της Αμαρύνθου.
Τα μαντάτα δυσάρεστα. Οι εμπλεκόμενοι, παιδιά της δικής μου ηλικίας, και τα σενάρια εφιαλτικά.
Οι συναισθηματικές διαταραχές μέσα στην ελληνική οικογένεια μεγάλες, και μια μανία να ανακαλύψουν συμπτώματα παραβατικά στα παιδιά τους.
Η νέα λέξη που πιπιλίζουν σαν καραμέλα οι μεγάλοι είναι η παραβατικότητα.
Η νέα μόδα που κατασκευάζουν οι επιστήμονες για να φωτογραφίσουν ένα παιδί άτακτο, κακό, είναι η λεξοπαραβατική.
Ξαφνικά, κρίνονται – απορρίπτονται παιδιά που μέχρι σήμερα ήταν λίγο πιο ζωηρά ή παιδιά από ξένες χώρες με άλλη κουλτούρα.
Ολα αυτά συμπληρώνονται με εκφράσεις υποτιμητικές και με πολύ πολύ μυστήριο. Σε ερώτηση που θα θέσουμε εμείς οι μικρότεροι: Γιατί τόση υστερία έτσι ξαφνικά; Τόση ευαισθησία; Σπεύδουν να μας απαντήσουν ότι το κάνουν από ενδιαφέρον ουσιαστικό και αγάπη.
Ας μην τρελαθούμε, αγαπητοί μου γονείς, ανεκπαίδευτοι κατά τα άλλα. Από εσάς ξεκινά το πρόβλημα.
Ναι, σε σας μιλάω. Δεν γεννιέται κανείς έτσι ξαφνικά παραβάτης, ούτε μας χτύπησε ίωση παραβατικότητας από τη μια στιγμή στην άλλη.
Εσείς μας την εισάγετε μαζί με τα επώνυμα ρούχα – τα ακριβά αυτοκίνητα – τα σπίτια με τις πισίνες. Μέσα από την τηλεόραση – τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που μας επιβραβεύουν με μπόνους, με έναν όρο, να σκοτώσουμε όλο και πιο πολλούς. Τέλος, μέσα από την αλλοδαπή ανεκπαίδευτη προβληματική baby sitter.
Θα σας θέσω κάποιες ερωτήσεις και αν έχετε θάρρος απαντήστε μας.
Πείτε μου, αν έχετε Θεό, πότε καθήσαμε στον καναπέ με παρατεταμένη αγκαλιά και χωρίς την πίεση του χρόνου του στρες σαν οικογένεια να μιλήσουμε για τους προβληματισμούς μας;
Να μιλήσουμε για ανθρώπους του πνεύματος και για την πρόοδο της επιστήμης;
Να τρέξουμε στη φύση;
Αφήστε, εγώ θα σας πω, γιατί από τρελό και από παιδί μόνο ακούς την αλήθεια.
Ποτέ. Με ακούτε. Ποτέ. Κάποτε όμως γινότανε. Τότε που υπήρχε το απόλυτο μέτρο σύγκρισης. Κάποτε, που συμβιβαζόσαστε με τη φτώχεια, αλλά ήσαστε ευτυχισμένοι γιατί ήσαστε τίμιοι. Αξιοπρεπείς. Δεν απορρίπτατε αξίες καθημερινές και η ζωή σας είχε χρώμα, γράφατε ποιήματα, διηγήματα την ώρα της δουλειάς.
Χωρίς να έχετε τίποτα, τα είχατε όλα.
Σήμερα παραβιάσατε τη συνείδηση, παύσατε μέσα σας να υποκαθιστάτε το θαυμαστικό με το ερωτηματικό.
Σήμερα εγκλωβιστήκατε στην καταλυτική αποχαύνωση.
Οι ανάγκες σας είναι άλλες. Τα θέλετε όλα χωρίς να μετράτε την τσέπη σας, αλλά τον εγωισμό σας.
Και να τα ακριβά αυτοκίνητα, τα ακριβά ρούχα. Και να τα δάνεια και οι λογαριασμοί.
Ψέματα λέω; Αν λέω, να με κάψει ο Θεός.
Αλήθεια δεν είναι πως όπου βρεθείτε μιλάτε για μια Λάμπρου, μια Μπεζαντάκου και ένα νινί που σέρνει καράβια; Αλήθεια δεν είναι πως μιλάτε για παρανομίες και για εύκολο χρήμα; – ναρκωτικά – σεξ – αδικία – όπλα – θάνατο – fame story; Αυθάδεια και όλα αυτά μπροστά μας; Αυτό για σας λέγεται παιδεία, κουλτούρα;
Αχ άρρωστε κόσμε, που κατοικείς στο ελληνόφωνο κρατίδιο με χαμένη μνήμη.
Αχ! γονείς εσείς, ανεκπαίδευτοι και σαλταρισμένοι, ξύλο που σας χρειάζεται. Πέστε μου, για να μην τα πάρω, πότε είχαμε γονική παρουσία εμείς τα παιδιά του 21ου αιώνα; Πότε καθήσαμε ήρεμα στα γόνατά σας, έτσι, για να γνωριστούμε καλύτερα, να ανοίξουμε ένα βιβλίο του Καβάφη, του Ρίτσου, έναν Καζαντζάκη; Σαν εκείνο να δεις που διάβαζε η γιαγιά μας σε σας, «Ενα παιδί μετράει τα άστρα». Ποτέ. Ναι, ποτέ. Μας ακούτε νεοέλληνες και τσιφτετέλληνες γονείς; Ποτέ. Μας εκπαιδεύσατε να ζούμε σε έναν κόσμο χωρίς αισθητική. Σε έναν κόσμο που κερδίζετε με τη δύναμη της υποταγής, του φόβου, του όπλου, τη μαγκιά και την πνευματική μιζέρια.
Αλλά όταν έρθει η ώρα να δείτε κατάμουτρα το δημιουργικό σας χάλι, την κατάντια σας, αντί να προσπαθήσετε να επανορθώσετε, λέτε πως δεν μας αναγνωρίζετε.
Προς Θεού τόσο εγωισμός, μα τόσο…

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
13 ετών
Μαθητής Α’τάξη Γυμνασίου
Βουλιαγμένης

Παγκόσμια Ημέρα της Νεότητας



«Μπορώ να γεμίσω το χώρο μου,
μπορώ να γεμίσω το χρόνο μου,
αλλά τίποτα δεν μπορεί να γεμίσει
αυτό το κενό στην καρδιά μου»
ΣΑΡΑ ΚΕΗΝ

ΘΕΛΩ
για χώρο μου να ‘χω τη γη
Στα πέρατά της
ταξιδεύτρα η ψυχή μου
κι όπου κι αν βρίσκομαι
οι ομορφιές, το κάλλος της,
συνταξιδιώτες, σύντροφοι
γαλήνιας ευωχίας.

Μα τη ρημάξατε,
το χώρο μου χαλάσατε

ΘΕΛΩ
για χώρο μου να ‘χω
την πολυκύμαντη θάλασσα
τα ειρηνικά της μονοπάτια να διαβαίνω
και τις φουρτούνες,
καπετάνιος με καρδιά,
μ’ ατσάλινη ψυχή
να διαφεντεύω.

Μα τη ρημάξατε
Το χώρο μου χαλάσατε

ΘΕΛΩ
για χώρο μου τον Ουρανό.
Στο λεύτερό μου πέταγμα
ν’ αντρειεύω τα φτερά μου
στους δίκαιους τόπους
τους ειρηνικούς, τους έντιμους
τους χώρους που ‘χουν Φως
ένα μ’ αυτούς να γίνομαι
σ’ αυτούς να ταξιδεύω.

Μα τον ρημάξατε
το χώρο μου χαλάσατε
στ’ ανήλιαγα ορίσατε να μένω

ΘΕΛΩ
για χώρο μου να ‘χω την καρδιά σας,
αλλά σκοντάφτω
πάνω σε τείχη πέτρινα
άναιμους υπολογισμούς
θανατηφόρες παγανιές
και πράξεις δίχως ήθος.

Μην ασχολείστε, το λοιπόν,
αφήστε με
και σίγουρα τον κόσμο μου θα φτιάξω,
χωρίς εσάς,
και δε θα πω στο τέλος
της Σάρας τα λυπητερά…
γιατί ΜΠΟΡΩ , ερήμην σας,
το χώρο μου όμορφα να στολίσω,
γιατί ΜΠΟΡΩ το χρόνο μου,
χωρίς εσάς, χωρίς τα θέλω σας,
μ’ όμορφα να γεμίσω,

γιατί έχω Αγάπη στην καρδιά.

Και στ’ αψηλά πετάγματα
του νου και της καρδιάς μου
το μυστικό μου το ‘πανε,
και θησαυρό μου το ‘χω,
πως ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΙΝ’ Η ΧΑΡΑ
και η νίκη στον ΑΓΩΝΑ

Αναρτήθηκε στις Χωρίς κατηγορία. Ετικέτες: , , . Leave a Comment »